Start    Patron dnia

Bł. Jan z Fiesole

Red., materiał prasowy

Guido di Pietro urodził się między 1395 a 1400r. w Vecchio di Mugello (Toskania). Kiedy mając 20 lat odkrył w sobie powołanie do życia zakonnego, wstąpił do zreformowanego konwentu dominikanów w Fiesole, który niedawno wybudował bł. Jan Dominici.

Około 1420 otrzymał strój zakonny i imię Jan z Fiesole, który z hebrajskiego oznacza - Bóg jest łaskawy, dar Pana.

Sam był wybitnym malarzem, który pracę twórczą rozpoczął jeszcze przed wyborem życia zakonnnego. Działalność malarską zaingurował jako iluminator kodeksów liturgicznych.

Czym charakteryzował się jego styl?

Przejrzysta jasność światła, szalona żywiołowość kolorów oraz niezwykła stranność kreski pozostały na zawsze typową cechą jego dzieł.

Wiernie wypełniał swoje obowiązki zakonne, a w swoich dziełach malarskich przekazywał braciom i wiernym Boże tajemnice, które kontemplował na modlitwie i w czasie studium świętej prawdy. Wezwany do Rzymu przez papieża Eugeniusza IV, wymalował dwie kaplice w kościele św. Piotra i w Pałacu Watykańskim. Na polecenie papieża Mikołaja V przyozdobił jego prywatną kaplicę i prywatny apartament. Pracował także w Kortonie, w konwencie św. Dominika i w katedrze w Orvieto.

Jakie są najsłyniejsze dzieła brata Jana?

"Madonna delle Stelle" we Florencji i "Chrystus w chwale otoczony przez świętych i aniołów" w Londynie, który przedstawia ponad 250 różnych postaci. Inne słynne dzieła to: "Zwiastowanie" oraz "Sąd Ostateczny". Doskonały styl najbardziej widoczny jest w dziele- "Madonna dei Linaioli", charakterystyczny z racji słynnej obramówki z 12 grającymi na instrumentach aniołami.

W 1445 r. został wezwany do Rzymu przez papieża Eugeniusza IV, ponieważ zwolniło się biskupstwo florenckie, brat Jan błagał, by nie musiał przyjmować tej funkcji.

Zmarł 18 marca 1455 r. w klasztorze dominikańskim w Rzymie.

Został beatyfikowany w 1984 roku. Jest patronem artystów, szczególnie malarzy.