Start    Rozważania do liturgii

Rozważanie do liturgii z dnia 2024-12-14

O co proszę? O serce wrażliwe i otwarte na słowa Jezusa i Jego posłańców

Krzysztof Wons SDS/Salwator

Przeczytaj Ewangelię na dziś

Wejdę w grupę uczniów. Rozmawiają z Jezusem o przyjściu
Eliasza (w. 10). Nie chcą opierać się jedynie na tym, co mówią
„inni”. Wzbudzę w sobie głębokie pragnienie osobistej rozmowy
z Jezusem. Będę rozmawiał z Nim o moim Adwencie.

Wsłucham się w ton odpowiedzi Jezusa. Jest pewny i stanowczy:
„Eliasz istotnie przyjdzie...” (w. 11). Obietnice Boga zawsze
się spełniają. Czy Mu ufam? Czy wierzę, że On nigdy się nie
spóźnia, że jest Panem mojej historii życia i potrafi wszystko
naprawić?

„Eliasz już przyszedł, a nie poznali go” (w. 12). Bóg nigdy nie
zostawia nas bez proroków. Głoszą nam prawdę Bożą, upominają,
wzywają do nawrócenia. Czy rozpoznaję proroków danych
mi od Boga? Kto jest moim Eliaszem? Czego mnie uczy?

„Postąpili z nim tak jak chcieli...” (w. 12). Bóg niczego na mnie
nie wymusza. Cierpi jednak, gdy mijam się z Jego prorokami
i postępuję tak, jak ja chcę, a nie jak On.

Przyglądnę się moim życiowym wyborom i decyzjom podjętym
w ostatnim czasie. Czy są zgodne z Dekalogiem, z Ewangelią,
z moim życiowym powołaniem? Czy rozeznaję decyzje na modlitwie,
z kierownikiem duchowym?

„Tak i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał”. Jeśli nie rozpoznam
i odrzucę głosicieli Prawdy, Jezus będzie cierpiał przeze
mnie. Czy szczerze szukam Prawdy? Kogo najczęściej się
radzę? Jakie niewierności zadają najwięcej cierpienia Jezusowi.
Zapytam Go o to.

Zbliżę się do Jezusa. Obejmę Go czule. Wtulony w Niego będę
powtarzał: „Daj mi serce czyste i otwarte na Twoje Słowo!”.
Odnowię postanowienie codziennej modlitwy przedłużonej.