Rozważanie "Żyć Ewangelią" (3 XII 2022)

"Żyć Ewangelią" (wyd. Pomoc)

A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Czytając dzisiejszą Ewangelię, widzimy Jezusa pełnego czułości, który pochyla się nad każdym bez wyjątku. Jego litość objawia się w miłości pasterskiej, która daje człowiekowi choremu i zagubionemu bezpieczeństwo i poczucie troski oraz zainteresowania. Poprzez swoje Słowo Jezus dociera do serc słuchaczy, dając im odpowiednie wskazówki oraz tworzy z nimi więź. Czułość Jezusa ukazana w dzisiejszej Ewangelii ujmuje mnie. Myślę, że przemawia ona także z perspektywy czasu do nas, czytających tę Ewangelię, gdyż objawia Jezusa jako Osobę towarzyszącą człowiekowi. Jezus, posyłając swoich uczniów, odpowiada na zwykłe potrzeby człowieka, pragnie, aby oni dali ludziom strawę duchową, by ich pokrzepili, umocnili, a jeśli trzeba, uzdrowili. Dzisiejsze słowo zaprasza również nas z jednej strony do otwarcia się na Chrystusową czułość i naukę, ale także do dania świadectwa. Nasze czasy niosą ze sobą wiele wyzwań nie tylko pod względem materialnym, duchowym, ale i społecznym. A mimo to, Jezus znajac nas i naszą sytuację, powołuje nas, ponieważ potrzebuje nas takimi, jakimi jesteśmy. Chrystus potrzebuje dziś autentycznych świadków, którzy przyjmą Jego zaproszenie.

Prośmy Pana, byśmy Ewangelię pełną czułości zanieśli wszystkim poranionym, cierpiącym, samotnym, zagubionym oraz tym, którzy przeżywają troski duchowe.