Start    Rozważania do liturgii

Rozważanie do liturgii z dnia 2017-02-27

Należy wszystko porzucić, aby iść za Jezusem

Ks. Mariusz Frukacz

Przeczytaj Ewangelię z dnia 2017-02-27

«Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» To bardzo ważne pytanie bo dotyczy naszej przyszłości. Wszyscy przecież zmierzamy wieczności. Tylko czy nasze pokolenie potrafi takie pytanie zadać? Czy nasze pokolenie pyta o wieczność? Bardzo jest trudno dziś pytać o wieczność kiedy jesteśmy bombardowani kolorowymi reklamami o życiu lekkim i bez Boga.

Tymczasem każdy z nas stanie na progu wieczności. To ewangeliczne pytanie powinno pojawiać się każdego dnia w naszej modlitwie. Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”. To bardzo ważne pytanie młodego człowieka skierowane do Jezusa jest pytaniem o sens ludzkiego życia. Św. Jan Paweł II w Liście do młodych „Parati semper” z 1985 r. pisze: „Na pytanie: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» – Jezus odpowiada, naprzód pytaniem: «Czemu Mnie nazywasz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg». W dalszym ciągu zaś mówi: «Znasz przykazania: nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę». W tych słowach przypomina Jezus rozmówcy niektóre przykazania Dekalogu. Jednakże na tym rozmowa się nie kończy, młodzieniec bowiem stwierdza: «Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości». Wówczas – pisze Ewangelista – «Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: ‘Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!’.

W tym miejscu zmienia się klimat wydarzenia. Pisze Ewangelista: Młodzieniec «spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości»”. Nie jest łatwo młodym ludziom pytać o życie wieczne, zwłaszcza wtedy, kiedy mają całe życie przed sobą. Jeszcze trudniejsze jest podjęcie dobrowolnego ubóstwa i rezygnacja z dóbr materialnych, które zewsząd otaczają młodego człowieka i do posiadania których zachęcają krzykliwe reklamy.

W Ewangelii dostrzegamy, że młody człowiek otrzymał od Jezusa zasadniczą, podstawową, a zarazem wymagającą odpowiedź na pytanie: „co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”. Jak podkreśla to Jan Paweł II: „Odpowiedź ta spotkała się z całą dotychczasową drogą jego życia: «wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości»”. Ewangelista św. Marek pisze, że „Jezus spojrzał z miłością” na tego młodego człowieka. Jezus „patrzy z miłością na każdego człowieka. Ewangelia to potwierdza na każdym kroku. Można też powiedzieć, że zawiera się w owym Chrystusowym «spojrzeniu z miłością» jakby skrót i synteza zarazem całej Dobrej Nowiny” (Jan Paweł II, List do młodych, 1985 r., n. 7).

Odpowiedź Jezusa udzielona młodemu człowiekowi jest wezwaniem do tego, aby był on „człowiekiem sumienia”, „człowiekiem zasad”, człowiekiem, który budzi zaufanie. Sami musimy dokładnie wsłuchać się w odpowiedź Jezusa, który przemawia do nas, ludzi epoki Internetu, społeczeństwa informacji, portali społecznościowych. Czy w takim świecie potrafimy postawić Jezusowi pytanie młodego człowieka z Ewangelii: „co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”. Bo to jest pytanie o cel i kształt naszego życia, tu i teraz.

Rozważanie można odsłuchać na stronie fm.niedziela.pl