Start    Rozważania do liturgii

Rozważanie do liturgii z dnia 2025-06-01

O co proszę? O głębokie przeczucie obecności Jezusa i Jego Ducha.

Krzysztof Wons SDS/Salwator

Przeczytaj Ewangelię z dnia 2025-06-01

Stanę pośród uczniów wpatrzonych w Jezusa. Zauważę ich poruszenie. Przed odejściem do nieba Jezus daje im ostatnie pouczenia. Chłoną każde Jego słowo. Będę słuchał razem z nimi.

Jezus przypomina uczniom słowa, które wypowiedział, gdy był z Nimi (w. 46). Spełniło się to, co po ludzku wydawało się niemożliwe: On zmartwychwstał! Żyje! Jego słowo zawsze się spełnia.

Co mogę powiedzieć o moim doświadczeniu mocy słowa Bożego? Wrócę do sytuacji, w których Jego słowo wracało mi życie, podnosiło na duchu, wypełniało obietnice. Za co chciałbym Jezusowi podziękować szczególnie?

Jezus obiecuje mi, że słowo Boże głoszone w Jego imieniu będzie dokonywało cudów, będzie nawracało całe narody (w. 47). Jezus żyje i działa z mocą w swoim słowie, gdy je czytam, medytuję nad nim, gdy je przepowiadam. Czy mogę zaświadczyć, że Jego słowo mnie nawraca?

Uświadomię sobie, że w moim życiu spełniła się obietnica Ojca (w. 49). W chrzcie, w bierzmowaniu zostałem uzbrojony mocą z wysoka! Bez Ducha Świętego nie byłbym zdolny powiedzieć, że Jezus jest Panem. To On woła we mnie: „Abba, Ojcze”. Jestem Jego świątynią.

Jezus codziennie wyciąga nade mną ręce i mnie błogosławi, podobnie jak uczniów (w. 50). Myśli o mnie nieustannie. Przyniosę Mu moje biedy, lęki, całą moją niemoc. Będę Go prosił, aby wyciągnął swoje ręce nade mną, nad moją rodziną, wspólnotą.

Wraz z uczniami oddam Jezusowi pokłon (w. 52). Zaproszę Go do mojej codzienności. Będę powtarzał w sercu: „Niech moja codzienność stanie się Twoją świątynią!”.