Rozważanie "Żyć Ewangelią" (29 XII 2022)
"Żyć Ewangelią" (wyd. Pomoc)
(...) przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu.
Maryja i Józef przynoszą Dziecię Jezus do świątyni w Jerozolimie – inaczej mówiąc, do Domu Bożego. Podobnie jak my w dzisiejszych czasach przynosimy dziecko do domu Bożego – do kościoła, tak i Święta Rodzina ofiaruje Bogu nowonarodzone Dziecko.
Kościół jest naszym domem. To właśnie przez wspólnotę Kościoła ludzie tworzą duchową rodzinę. Ta rodzina towarzyszy nam od dziecięcych lat, gdy to uczymy się w niej przebaczać sobie nawzajem, rozwijamy wrażliwość sumienia i uczymy się pokuty i pojednania. To w Kościele umacniamy się Ciałem i Krwią Chrystusa we Mszy Świętej czy darami Ducha Świętego podczas bierzmowania.
Kościół towarzyszy nam, gdy wchodzimy na nową drogę życia w małżeństwie czy kapłaństwie. Gdy przyjdą choroby czy epidemie, Kościół udziela nam sakramentu chorych, a gdy przychodzi kres życia, otrzymujemy wiatyk, by nam towarzyszył na drodze ku wieczności. Nawet po naszej śmierci Kościół wspiera nas wspólną modlitwą – prosząc o pokój i szczęście życia wiecznego.
Kościół, dom Boży, jest nie tylko miejscem w którym z Bogiem można się spotkać, ale i miejscem, w którym z Bogiem można szczerze porozmawiać. Wielu ludzi weszło do przestrzeni kościoła będąc niepojednanymi z Bogiem, a wyszli z niego jako przyjaciele Boga. Wspomnieć można choćby Krzysztofa Krawczyka, który po około dwudziestoletniej przerwie, po wejściu do kościoła zmienił swoje nastawienie i stopniowo wrócił do modlitwy i sakramentów.
Starzec Symeon czy prorokini Anna, których w dzisiejszej Ewangelii Święta Rodzina spotyka w świątyni, pomagają zrozumieć ich powołanie i zadanie, plan miłości Boga, który Pan ma również dla każdego z nas.
Panie, pomóż nam cenić kościół jako przestrzeń i miejsce spotkania z Tobą oraz cenić wspólnotę wierzących, która pomaga nam na naszych drogach i z nimi się splata.
