Start    Rozważania do liturgii

Rozważanie do liturgii z dnia 2025-04-19

O co proszę? O łaskę otwarcia się na nowe życie

Krzysztof Wons SDS/Salwator

Przeczytaj Ewangelię z dnia 2025-04-19

Już tylko noc dzieli mnie od ponownego przeżywania Dnia Zmartwychwstania. Usłyszę w orędziu paschalnym: „Błogosławiona noc, w której się łączy niebo z ziemią, sprawy boskie ze sprawami ludzkimi”. Poproszę Ducha Świętego, aby przez Słowo, które będę zgłębiał, tchną we mnie radość paschalną.

Będę towarzyszył kobietom w drodze do grobu. Niosą przygotowane wonności – znak miłości oblubieńczej do Jezusa (w. 1). Co przynoszę Jezusowi na Liturgię Wigilii Paschalnej? Jakie owoce Wielkiego Postu?

Zobaczę zaskoczenie na twarzach kobiet. Widzą odsunięty kamień (w. 2). Wejdę z nimi do grobu. Są przestraszone i bezradne. Nie rozumieją znaków, które widzą.

Jestem zaproszony, aby razem z kobietami wejść w tajemnicę, która mnie przerasta. Bóg objawia swoją życiodajną moc w sposób, który przekracza moje horyzonty myślenia. Czy zgadzam się na to?

Wsłucham się w orędzie paschalne kierowane do kobiet (ww. 5-7). Moim jedynym sensem życia jest Zmartwychwstały. Wielokrotnie przekonywał mnie o tym w swoim Słowie (w. 8).

Zatrzymam się na moich pragnieniach i zamiarach, w które angażuję najwięcej energii mojego życia. Czego dotyczą?

Przypomnę sobie słowa z Biblii, które najbardziej mnie w życiu poruszyły? Czy wierzę w ich spełnienie się? Które Słowa Jezusa z Ewangelii jest mi najtrudniej przyjąć?

Po Wigilii Paschalnej jeszcze raz pobiegnę z Piotrem do pustego grobu (w. 12). Będę trwał przy nim, kontemplując tajemnicę Zmartwychwstania. Wracając do domu, będę powtarzał słowa z orędzia paschalnego: „O, zaiste błogosławiona noc, jedyna, która była godna poznać czas i godzinę zmartwychwstania Chrystusa”.