Start    Rozważania do liturgii

Rozważanie do liturgii z dnia 2024-11-10

O co proszę? O serce prawdziwie rozmiłowane w Bogu i zdolne do ofiary

Krzysztof Wons SDS/Salwator

Przeczytaj Ewangelię z dnia 2024-11-10

Usiądę przy Jezusie nauczającym w świątyni. Zobaczę tłum słuchaczy, który gromadzi się przy Nim. Zauważę zdziwienie, jakie budzą na ich twarzy słowa Jezusa: „Strzeżcie się uczonych w Piśmie”. Mówił przecież o tych, którzy uchodzili za religijny autorytet (w. 38).

Wsłucham się w twarde słowa Jezusa, który demaskuje zakłamane życie uczonych w Piśmie. Zapowiada im surowy wyrok za to, że nadużywają swojej religijnej pozycji i wykorzystują ludzi prostych i biednych. Zdziera z nich maski pozornej pobożności i obnaża ich chciwość (ww. 39-40).

W szczerej modlitwie będę prosił Jezusa, aby pomógł mi przyznać się do masek, które zakładam w moim życiu. Czy dbam o zachowanie pozorów? Czy udaję osobę, którą nie jestem?

W dalszej części medytacji usiądę z Jezusem przy skarbonie i razem z Nim będę obserwował tłum ludzi składających pieniężne ofi ary (w. 41). Spróbuję przez chwilę zobaczyć siebie pośród ofi arodawców. Co mogę powiedzieć o mojej hojności materialnej i duchowej wobec Boga?

Zwrócę uwagę na biedną, milczącą wdowę (w. 42-44). Nie mając męża, oddała całe swoje utrzymanie. Czy przeżyłem taki moment, w którym poczułem się pozbawiony wszelkich środków do życia lub opieki? Jeśli tak – jak się wtedy zachowywałem?

Spojrzę na Jezusa, który przywołuje uczniów (w. 43). Chce im powiedzieć, że zwrócił uwagę na „groszową” ofiarę prostej kobiety. Jezus dostrzega każdy mój gest dobroci. Patrzy ponad pozorami. Potrafi przejrzeć moje serce. Zna jego prawdziwą hojność i ofi arność.

Zakończę moją medytację Psalmem 139. Będę prosił Boga, o głębokie poczucie Jego opieki i całkowite zdanie się na Jego Opatrzność.