Start    Rozważania do liturgii

Rozważanie do liturgii z dnia 2025-05-19

O co proszę? O dogłębne przeżycie prawdy, że Bóg pragnie we mnie przebywać

Krzysztof Wons SDS/Salwator

Przeczytaj Ewangelię na dziś

Jezus zwierza mi się z miłości, jaką razem z Ojcem żywi do mnie. Będę mógł jej doświadczać, jeśli będę zachowywał Jego słowo (w. 21-23).

„Usiądę” u Jego stóp i będę słuchał Jego wyznania pełnego ciepła i przyjaźni. Zobaczę, jak intymna jest miłość Jezusa i Ojca. Pragną we mnie przebywać. Będę kontemplował tę miłość do mnie.

Choć tak bardzo pragną we mnie zamieszkać, ich miłość jest delikatna i nigdy do niczego nie przymusza. Jezus i Ojciec czekają na gesty miłości z mojej strony, aby mogli przyjść i we mnie przebywać (w. 24).

Moją miłość rozpoznają po uczynkach. Jeśli miłuję Ojca i Syna, będę zachowywał naukę Ojca. Zwrócę uwagę, że Bóg Ojciec bardziej niż słów oczekuje ode mnie konkretnych czynów.

Jezus zwraca uwagę, że wypełnianie nauki Ojca nie może być dyktowane jedynie poczuciem obowiązku. Ma być wyrazem miłości i pragnienia przebywania z Nim. Popatrzę na moją modlitwę, na uczestnictwo w Eucharystii i innych sakramentach: ile jest w nich „potrzeby spełnienia obowiązku”, a ile miłosnego pragnienia przebywania z Bogiem?

Wypełnianie nauki Ojca i miłosne przebywanie z Bogiem są niemożliwe bez łaski. Troskliwy Ojciec posyła mi Pocieszyciela (w. 26). To Duch Święty jest źródłem wszelkich dobrych pragnień i silnej woli w wypełnianiu nauki Bożej. On mnie uwalnia od lęku i trwogi i wypełnia pokojem.

Będę prosił Ducha Pokoju, aby wyzwolił mnie od moich lęków i otwierał na miłość Ojca i Syna, i aby pogłębiał we mnie pragnienie przebywania z Nimi.