Start    Rok liturgiczny    Święta i uroczystości

Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

Agnieszka Chadzińska

Św. Teresa z Avila obrała go za głównego patrona swoich dzieł, fundowała klasztory pod jego wezwaniem, przyczyniła się do wyjątkowego traktowania obchodów dorocznych uroczystości związanych z jego imieniem. To właśnie ona wyróżniała się największą czcią dla niego. Wzór człowieka widzieli w nim także m.in. Vincent de Paul, Franciszek Salezy, Jan Bosco. Zyskał wyróżnione miejsce w hagiografii, będąc „mężem sprawiedliwym” i stając na czele wszystkich świętych. „Ewangelia nazywa go człowiekiem «sprawiedliwym» (Mt 1, 19). Sprawiedliwy jest bowiem ten, kto się modli, kto żyje wiarą i stara się czynić dobro w każdej konkretnej sytuacji życiowej” (Jan Paweł II, Rozważania przed modlitwą „Anioł Pański”, 17 marca 2002 r.).

Czym zasłużył na taką cześć św. Józef? Jego wizerunek związany jest przede wszystkim z najwcześniejszym etapem życia Jezusa. Nasza wiedza na jego temat opiera się na nielicznych wersach Ewangelii. Widzimy go najczęściej jako starca z maleńkim Jezusem na ręku, jako cieślę, bądź obok Maryi przy żłóbku. W rzeczywistości Józef był młodym, silnym mężczyzną, który tak zaufał mocy Bożej, że poświęcił swoje życie, aby mogły się wypełnić Boże obietnice. Był zwyczajnym człowiekiem. Miał plan na swoją przyszłość i wydawało się, że nic mu nie przeszkodzi w jego realizacji. Tymczasem jego życie stało się elementem planu Bożego. Potrafił zrezygnować z siebie, by nie dopuścić do znieważenia imienia Maryi, Kobiety, którą kochał i miał pojąć za żonę. Stając przed faktem cudownego poczęcia, zdał najtrudniejszy egzamin z wiary. Odtąd jako mąż Maryi i ziemski ojciec Jezusa towarzyszył swoim Najbliższym jako Ich opiekun i przyjaciel. Był obecny podczas doniosłych chwil w życiu Syna Bożego: narodzin, pokłonu Mędrców, ucieczki do Egiptu, pielgrzymki do Jerozolimy. Ponadto po narodzinach nadał Dzieciątku imię, co zgodnie z prawem było jednoznaczne z uznaniem Go za syna. Dorosłego życia Jezusa prawdopodobnie nie doczekał, a według tradycji przy jego śmierci byli obecni Ci, którym z miłością poświęcił swoje życie. Stąd uznaje się go za patrona dobrej śmierci.

19 marca przypada uroczystość św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Człowieka niezwykłej wiary, która pozwoliła mu dokonać dobrego wyboru i ponieść wszelkie jego konsekwencje. „Wiara karmiąca się modlitwą – oto najcenniejszy skarb, jaki przekazuje nam św. Józef. Jego śladem poszły pokolenia ojców, którzy dzięki przykładowi prostego i pracowitego życia zaszczepili w duszach swych dzieci nieocenioną wartość wiary, bez której wszelkie inne dobro narażone jest na ryzyko. Już teraz pragnę gorąco zapewnić o mojej szczególnej modlitwie wszystkich ojców w dniu ich święta; proszę Boga, aby odznaczali się oni głębokim życiem wewnętrznym, dzięki czemu będą mogli przykładnie wypełniać swą misję w rodzinie i społeczeństwie” (Jan Paweł II, tamże).

Przez wzgląd na Patrona także i my tego dnia szczególnie módlmy się za mężczyzn, o mądrość dla nich, siłę, rozsądek, opiekuńczość, wytrwałość, a przede wszystkim o wiarę, że to, co Bóg dla nich przygotował, ma sens.