Błogosławiona Salomea (wdowa, zakonnica)
ATRYBUT: gwiazda ulatująca z jej ust w chwili śmierci.
IMIĘ: żeńska forma męskiego imienia Salomon, wywodząca się z hebrajskiego szalom, oznaczającego „pokój”, „pomyślność”.
Urodziła się ok. 1212 roku. Około roku 1223 została żoną Kolomana – króla Rusi Halickiej, syna króla węgierskiego Andrzeja II. Małżeństwo to miało zatwierdzić porozumienie polsko-węgierskie i podział wpływów na Rusi Czerwonej. W 1241 roku, po śmierci męża w bitwie z Tatarami, Salomea wstąpiła do klarysek w Sandomierzu (1245). Na jej prośbę Bolesław V ufundował klasztor tego zgromadzenia w Zawichoście, przeniesiony następnie w 1260 roku do Grodziska k. Skały.
