Start    Rozważania do liturgii

Rozważanie do liturgii z dnia 2024-04-16

O co proszę? O głęboką wiarę i rozmiłowanie w Jezusie eucharystycznym

Krzysztof Wons SDS/Salwator

Przeczytaj Ewangelię z dnia 2024-04-16

Mieszkańcy Kafarnaum wspominają Boże cuda dokonane w przeszłości (ww. 30-31). Nie dostrzegają, że na ich oczach dzieją się największe cuda: Jezus-Zbawiciel żyje między nimi.

Jezus przyszedł na ziemię, aby zamieszkać w moim „Kafarnaum” – żyje w mojej codzienności: w mojej rodzinie, we wspólnocie, w pracy. Jest ze mną we wszystkim, czym żyję.

Co mogę powiedzieć o moim osobistym doświadczeniu Jezusa? Czy jest we mnie żywe przeczucie Jego obecności? Czy dostrzegam cuda, których dokonuje w zwykłych wydarzeniach?

Jezus uświadamia mi, że wszelkie dobro, które codziennie mnie spotyka, pochodzi z nieba – jest darem Ojca (w. 32). Czy wierzę, że Ojciec widzi wszystkie moje potrzeby i nie pozwoli mi zginąć? Za co chciałbym Mu dzisiaj najbardziej podziękować? Za jaką „mannę”?

Jezus przypomina mi o największym darze, który codziennie daje mi Ojciec. Jest nim On sam – Syn Ojca (w. 33). Codziennie szuka mnie jak zgubionej owcy, bierze na ramiona, prowadzi do swego Ojca. Zwrócę się do Ojca z modlitwą uwielbienia. Będę dziękował Mu za Jezusa.

Jezus odsłania mi największy cud swojej obecności, który będzie trwał do końca świata. Jest nim cud Eucharystii (ww. 33- -34). Uświadomię sobie, że codziennie mogę doświadczać cudu objawiania się żywego Jezusa w znaku chleba.

Jezus zapewnia mnie, że w Eucharystii może zaspokoić wszelkie łaknienia i pragnienia (w. 35). Co mogę powiedzieć o moich spotkaniach z Nim na Mszy świętej, w Komunii i na adoracji?

Czy pogłębiam moją duchowość eucharystyczną? Co powinienem w niej odnowić? Będę modlił się słowami: „Ojcze, rozbudź we mnie głód Jezusa, Żywego Chleba”.